 |
 |
تن سر در گریبان است این غم!
هوای برف و باران است این غم
ز اندوهی که از جنس محال است؛
خود شام غریبان است این غم
مکن شکوه ستاره از سیاهی
شبی در خانه مهمان است این غم
اگرچه آسمان ذهنش پر از اوست؛
بدون سقفِ ایوان است این غم!...
ستاره سروده شده در 14بهمن 1387
لرزش ساقه ی رقصنده ی بید
با نوازشهایی که نسیم
رخنه در آن دارد
و زمین خاکی
و صدای فریاد
و تپش های نوازنده ی ساز دل تو
همه را میشنوم ، می بینم
و خودم را در پسِ سنگدلی!
و زبان دستم که به من می گوید :
تو هراسان از آینده و فردا شده ای
که تو حساس تر از هرچیزی؛
سوتک فصل تماشا شده ای !...
و خیالات مرا در بر می گیرد
...خیالاتی از جنس خودم ،
ساده ،پیدا و رها از هر بند !
ستاره سروده شده در اردیبهشت 83
فصل کشتار که بود ؛
در قصابی باز ،
دل ساتور پر از رنج و عذاب،
چشم قصاب پر از صاعقه هایی از خون ،
تن یک خاطره ذر دستانش
گوش تا گوش سرش را می کند
دل من در صف بود !
خون زند زبرین را چون آب
ساده پایین می داد!
وازه هاییم آرام
داغ و تب می کردند
پلکهای خوابم
فکر شب می کردند
و تنم چون مرداب
ساکت و بی جان بود
رو به رویم؛ مهتاب
آرزویم بر آب
برگهای جریانم بر باد
و خودم راکد و دور از انجام
می شمردم تا چند ؟!
یک ...
یک ...
یک ...
آه !
حسابم بد بود
و نمی دانستم بعد چندین فریاد
نوبت من می شد!
ستاره سروده شده درز شهریور ماه 84
پیشاپیش فرا رسیدن ایام میمون و خجسته ی دهه ی فجر را همراهان همیشگی غریبانه تبریک و شاد باش عرض مینمایم امیدوارم که ایام خوش و خرمی رو در پیش رو داشته باشید!
ای انکه نداری خبر از حال خرابم ؛
چندیست نبردهست ز اندوه تو خوابم
گریان شده ام از غم دلتنگی بسیار
با یاد تو تسبیح کنان غرق ثوابم
از حسرت این فاصله بسیار نوشتم
با شعر تر و اشک غم و قلب خرابم
در دفتر صد برگ پر از آه جگر سوز
تقدیر پر از شعر حزین کرده کتابم
تو خواهش چشمان منی بی خبر از من
دیریست به پاسخ نگهت کرده جوابم
با اینهمه خرسندم از این آتش سوزان
هر چند که راهی به تن خشک سرابم!
ستاره سروده شده در مهر 87
بوی گریه می آید ، ذهن قصه بارانیست
آب چشمه ی امشب اندکی گوارا نیست
ابر غصه پوشانده روی ماه مخمل را
موسم بهاری کشت بدر ماه اول را
کوچه های فروردین بوی نیمه شب دارد
آسمان! چرا امشب ابر غم نمی بارد ؟!
سطر رو به پایان است شام آخرین دیدار
ناله ی پدر امشب کرده دیده را بیدار
ضجه میزند خانه، شکوه می کند دیوار پ
پیچکانه نیلوفر! آه آسمان بردار
بوی گریه می آید مادرم دلش خون است
میرود پدر فردا رسم عالم دون است
بوی خسته ی دست باد میزند سیلی
حکمت خداوند است ؛ کرده گونه ام نیلی
این نشان آرامش ؛ شب که میزند فریاد
گم شده است در ذهنش تیشه ی غم فرهاد
رنگ مشکی اش گویی گیسوان شیرین است
روزگار فرهاد از بودنش غم انگیز است
شب؛ غرور وحشت زا در کمال آرامش
شب ؛ سیاه و هم توسن آسمان در چرخش
بوی گریه می آید آسمان غم انگیز است
جام اختران امشب از سپیده لبریز است !
ستاره سروده شده در فروردین 84
تازگی بد شده ای عاشق من نیست نگاهت
راستی قلب خودت را ز من آزاد نکردی ؟
بچه ها سلام ! چیه؟چرا تعجب کردین ؟یعنی من دل ندارم؟شایدم فکر میکنید حالا که بهم میگن سنگ صبور واقعا سنگم؟نه!...دلم گرفته مدت هاست که دیگه کسی بهم سر نزده ،کسی از دل تنگم خبر نداره، این روزا حتی دیگه سنگ صبور هم نیستم !شاید فراموش شدم ! شایدبا بچه ها غریبه شدم !...دوست خوبی واستون نبودم! ...شایدم...دیگه کسی غصه ای نداره که به خاطرش شعری گفته باشه یا متنی نوشته باشه! اما...کاش میون شادیهاتون به بهای اینکه یه مدت هرچند کوتاه سنگ صبورتون بودم یه جای خالی هم واسه من باز می کردین به خدا اینقدر دوست دارم صدای خنده هاتون رو بشنوم هرچند گوشم همیشه با صدای آه آشنا بوده و همیشه حرفای غصه دار شنیده! باور کنید ما سنگ صبورا هم گاهی دلمون اونقدر میگیره و غصه دار میشیم که احتیاج به هم صحبت پیدا میکنیم ! بهتون کلی عادت کرده بودم اما حالا...کاش حتی به نشونه ی سکوت هم که شده یکی واسم یه صفحه خالی میکشید تا بدونم به یادمه اما حرفی واسه گفتن نداره!کاش...نه! آرزو هم دیگه فایده ای نداره خیلی وقته فراموش شدم!
سلام غریبانه ها ! هیچ معلومه کجایید؟نه به روزایی که وبلاگ تو اوج رونق بود نه با حالاد که اینقدر بازارش کساد شده !نمی دونم کسی این روزا به وبلاگ سر میزنه یا نه ولی امیدوارم سلام امروزم بی جواب نمونه !عادت کرده بودم دلم که می گرفت میومدم سراغ وبلاگ و شروع به نوشتن می کردم چون مطمین بودم آدمایی داره که هر روز وهسه جویا شدن از حال همدیگه یا به خاطر سبک کردن بار دل سنگینشون بهش سر میزدن اما این روزا وقتی میام سراغش بیشتر از گذشته دلم می گیره چون دوستای گذشتشو از دست داده حتی ....کاش میشد مثل روزای اول ...نه!کاش ...کاش یکی واسم یه جواب سلام بنویسه !
دنیا عجب دنیای نا مردیست امروز
پر کرده قلبم را ز آهنگی جگر سوز
آهنگ آه و ناله ها و خشم فردا
یک انتقام سخت میگیرد دل از ما
با دیدگان عاشق شدیم و قلب لرزید
کشتیم شادیهایمان را قلب ترسید
ما با گناه آمیختیم و زیر و رو شد
چون با گناهان بود ؛سنگین شکل او شد
دایم خطا کردیم گفتیم از دل ماست
بیچاره دل ! دیوانه بازی مشکل ماست
تصمیم بد را عقل میگیرد کجا دل ؟!
کی می کند بی اختیار ما خطا دل؟!
چون یک سپر راه بلا بر ما ببسته
دل جای ما هر وقت باید میشکسته !...
ستاره سروده شده در دی ماه 87
...
من یا تو؟
سکه دوستی!
بیهوده!
یاد
بهار!
ذهن پنجره!
!
تیغ زمانه!
!!!
!
بی صدا
سر در گریبان!
از جنس خودم!
فصل کشتار!
[همه عناوین(324)][عناوین آرشیوشده]
 |
 |
