باد که  میاد  یادت بیاد ، سلام  من  طعنه نبود

 ترانه های  عشق ِ  من ،  تئاتر  ِ رو صحنه  نبود 

 باد که میاد یادت بیاد  ، یه پیغومی تو دستشه

برات با خون نوشته دل:  آخه بگو این رسمشه ؟!

باد که میاد  یادت  بیاد ؛  چگونه  آشنا  شدیم

نگاهامون  یکی  شد  و  قاطی  عاشقا شدیم 

یکی بودیم دو تا شدیم همراه و هم صدا شدیم

تو قصه های سرنوشت  لیلی  و مجنونا  شدیم  

با  همدیگه  قدم  زدیم  ، آینده  رو  رقم  زدیم

میونه ی زندگی  رو  با غصه ها  به هم  زدیم

 تو آسمون رها شدیم ،  مثل ِ پرنده ها شدیم

فکر نمی کردیم و حالا ، از همدیگه جدا شدیم

چی شد که با  این همه عشق یکدفعه بی وفا شدیم

 دلامونو   دور  زدیم  و  از عاشقی  رها  شدیم  ؟!!

چی شد که قلبامون شکست غم در رو روی ما نبست    

حصار ِ این فاصله ها ،  اومد میون ِ ما نشست؟!!

 باد که میاد یادت بیاد یه روزی  عاشقم  بودی

منم که مجنونت بودم  ، تو هم  شقایقم  بودی

 لیلیِ  سرنوشتِ  من ،  بگیر  دوباره  دستمو 

  بگو  نگاه ِ  آشنات  ،  پر  بده  بال ِ خستمو  !!!

ستاره

سروده شده در پاییز 1384

...
من یا تو؟
سکه دوستی!
بیهوده!
یاد
بهار!
ذهن پنجره!
!
تیغ زمانه!
!!!
!
بی صدا
سر در گریبان!
از جنس خودم!
فصل کشتار!
[همه عناوین(324)][عناوین آرشیوشده]